مسئول واحد : آقای دکتر حسینی

 

درماتواپیدمیولوژی کاربرد اپیدمیولوژی در بیماری های پوست می باشد که به مطالعه شیوع و بروز بیماری های پوست و عوامل خطر این بیماری ها می پردازد. در تاریخ علم، درماتواپیدمیولوژی بیشتر با تجربه بالینی James Lind در درمان Scurvy ملوانان و یا مطالعه بالینی Joseph Goldberger در بیماران پلاگر شناخته شده باشد. اما در دهه های گذشته، فعالیت های مختلفی در توسعه این شاخه علم توسط انجمن های مختلف علمی در دنیا انجام شده است.  شاید مهم ترین این فعالیت های علمی، تدوین کوریکولوم درماتواپیدمیولوژی توسط The Epidemiology Expert Resource Group  آکادمی درماتولوژی آمریکا (American Academy of Dermatology – AAD) باشد.

امروزه درماتواپیدمیولوژی به ویژه در حوزه اپیدمیولوژی بالینی در شناسایی دقیق یک بیماری پوستی (Natural History)، پیش آگهی بیماری و ارزیابی مداخلات پیشگیرانه و درمانی در علم درماتولوژی نقش پررنگ تری نسبت به گذشته دارد. در همین راستا واحد درماتواپیدمیولوژی مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جذام نیز تلاش می کند همگام با سیاست های کلان تعیین شده در مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جذام، در کنار سایر واحد، دو هدف عمده را دنبال نماید:

 

• ارتقای مستمر کیفیت پژوهش در زمینه طراحی، اجرا و انتشار نتایج با تمرکز بر بیماری های شایع پوست (به ویژه سالک)، درمان های تخصصی سرطان پوست و مطالعات بالینی داروهای جدید در درمان بیماری های پوست و مو
• کمک به نهادینه نمودن رویکرد Evidence Based Dermatology از طریق آموزش مستمر در حوزه متدولوژی پژوهش، انتشار نتایج و کاربردی ساختن پژوهش های درماتولوژی